EUSKAL KULTURA
Aurreko klasean kultura
zer den aztertzen ibili eta gero, euskal kultura nola definituko genukeen
azaltzea eskatu zigun irakasleak. Atzerriko norbaiti nola azalduko geniokeen
irudikatu, eta bururatutako kontzeptuak jarri nituen nik.
Batetik euskal
kulturaren osagaietako bat, hizkuntza dugu. Euskara da euskal kulturako
hizkuntza ofiziala, nahiz eta zonalde batzuetan gaztelania ere hitz egiten den.
Frantzia eta Espainiaren eragin izugarria du Euskal Herriak.
Bestalde, herri
kirolak dira kirol tradizionalak hemen. Herriko plazetan, frontoietan…praktikatzen
dira eta askotan animaliak erabiltzen dira horretarako, adibidez: idiak,
zaldiak, behiak… Giza probak ere badira ezagun, hau baina pertsonek soilik
egiten dute, lasto fardelekin, txingekin, harria jasotzen…
Hitzarekin eta
hizkuntzarekin zerikusi handia duen eta oso fama handia duen diziplina,
bertsolaritza da. Gaur egun jarraitzaile asko ditu eta txapelketa zein saio
mordoa antolatzen dira. Bertsolaritza bat bateko inprobizazioan oinarritzen da,
hitzak errimatuz, doinu batekin eta metrika zehatz batekin. Musikatua ere izan
daiteke instrumentu ezberdinen bitartez. Bertsolari famatu asko daude gurean:
Maialen Lujanbio, Amets Arzalluz, Andoni Egaña, Alaia Martin…
Festarako ere grina
handia erakusten da, jai herrikoiak oso garrantzizkoak izanik eta “poteoa” edo “txikiteoa”
izanik horren ardatz. Kuadrilan batu eta tabernarik taberna ibiltzen gara
herriko kaleetan. Tartean euskal dantzak ere uztartzen dira, tradizionalak eta
beroko ospakizunetarako urteetan zehar erabili izan direnak plaza edo herri
giroan.
Mendi zaletasuna
ere oso presente egon da beti, mendira joateko kultura handia sustatuz talde
ezberdinen artean.
Arrantza eta baserri
giroa, alegia abeltzaintza eta merkataritza sektore eta ohitura ohikoenak dira
euskal kulturan. Horrekin batera, gastronomia ere azpimarratu behar da, sukaldari
ezberdin asko egonik eta jateko ohitura izanik etxeko mahaian esertzearen
plazerrik handien. Pintxoak dira tabernetan arrakasta gehien dutenak, tragoxka
batekin batera sabela betetzeko.
Eta nola ez,
parrandan edo “poteoan” tradizionalki edan izan den edaria, eta edaten duguna,
txakolina eta batez ere sagardoa.
No hay comentarios:
Publicar un comentario